فرق بین کفش پیاده روی و تمرین باشگاه چیست؟ برای آنکه بررسی کنیم فرق کفش پیاده روی و کفش تمرین چیست،

باید در ابتدا بفهمیم تعریف برندهای بزرگ دنیا مثل نایک و ادیداس از هر کفش چیست ؟

ما باید بتوانیم کفش ها را به طور کامل و درست بررسی نماییم و بر اساس آن متوجه نیازمان شویم و کفش مناسبی انتخاب کنیم.

کفش های پیاده روی و تمرین تکنولوژی ساخت و طراحی های نزدیکی به هم دارند و بسیاری از مواقع به اشتباه انتخاب می شنود.

این اشتباه البته آسیبی به شما وارد نمی کند ولی در ادامه دلیل این اشتباه را متوجه می شوید.کفش پیاده روی (رانینگ) برای زمانی که فعالیت سنگین ورزشی ندارید طراحی شده است.

برای مثال پیاده روی شهری، ایستادن طولانی مدت سر کار، خرید و… که دویدن و ایست های انفجاری ندارد. کفش تمرین (ترینینگ) برای ساعتهایی که فعالیت های سنگین ورزشی

مانند دویدن، شروع و توقف های پرفشار، پرش و فرود ساخته شده است. در کل کفش تمرین برای فعالیت های سنگین ورزشی که فشار زیادی به پا و کفش وارد می کند، تولید می شود.

اجزای کفش

• بند کفش

یکی از خصوصیات مهم یک کفش تمرین داشتن بند می باشد و این یک عامل مهم غیرقابل حذف است.

کفش های ورزشی و تمرین باید دارای بند تنظیم شونده باشد تا در زمان استفاده، متناسب با پای ورزشکار تنظیم شود.

تذکر: در زمان تمرین کفش خود را تنگ یا گشاد نپوشید و حتما بند آن را متناسب با پای خود تنظیم نمایید.

اما در پیاده روی می توانید علاوه بر کفش بندی از کفش های بدون بند هم استفاده کنید.

امروزه کفش های پیاده روی بدون بند بیشتر محبوب و پرفروش هستند.

شما می توانید نمونه ای از کفش بی بند را در فروشگاه شهرصندل مشاهده نمایید.

کفش های پیاده روی بدون بند بیشتر برای کسانی که مشکلات پا درد و کمردرد دارند توصیه می شود.

• رویه کفش

رویه کفش پیاده روی نسبت به رویه کفش تمرین سبک، راحت و نرم تر هست.

تا جایی که رویه بعضی از این کفش ها را به صورت تک لایه یا همان جورابی مشاهده می کنیم.

اینکه بتوانیم در کفش پنجه پای خود را حرکت بدهیم بسیار لذت بخش می باشد.

جورابی و پارچه ای بودن رویه کفش های پیاده روی و تمرین باعث تنفس پذیری این کفش ها می شود.

این تنفس پذیری موجب می شود تا در پیاده روی های طولانی، خفگی و خستگی در پا احساس نشود.

باید توجه داشت که در زمان دویدن و حرکت های سنگین پنجه و مچ پا باید حمایت بشود تا دچار آسیب دیدگی نشود.

رویه کفش تمرین از ترکیب چند لایه پارچه دارای تهویه، چرم مصنوعی و تکستایل TEXTILE تهیه شده است.

کفش تمرین با توجه به چند لایه بودن دارای رویه های مقاوم تری نسبت به کفش های پیاده روی می باشد.

رویه. کفش های تمرین از انعطاف پذیری خوبی برخوردارند.

کفش تمرین معمولا ازسه لایه بیرونی، میانی و آستر داخلی ساخته می شود.

لایه بیرونی از متریال های بسیار بادوام، منعطف که ترکیبی از تنفس پذیری و مقاومت را ایجاد می کند

و موجب زیبایی آن می شود، تولید می گردد.

لایه میانی لایه اسفنجی است که پا در میان آن قرار می گیرد که وظیفه ایجاد راحتی برای پا را بر عهده دارد.

• زیره کفش

کفش پیاده روی و کفش تمرین از نظر ظاهر تکنولوژی ساخت زیره بسیار شبیه به هم می باشند.

برای مثال یکی از مهم ترین نکات زیره کفش مناسب، وجود لژ 3 تا 4 سانتی در پاشنه و لژ 1.5 سانتی در پنجه است.

همان طور که در تصویر مشاهده می کنید پاشنه باید از پنجه بالاتر قرار بگیرد،

زیرا در پیاده روی یا دویدن درست، ابتدا پاشنه پا و بعد کف و سپس پنجه پا روی زمین قرار می گیرد.

تکنولوژی های جدید تولید زیره کفش بر روی رفتار اصولی پا تمرکز دارند،

تا بتوانند از آسیب دیدگی افراد جلوگیری کنند و عملکرد ورزشی آنها را بهبود ببخشند.

زیره کفش های پیاده روی یک لایه یا دو لایه مشاهده می کنیم که دلیل آن سبک تر شدن وزن کفش می باشد.

زیره کفش ها از مواد انعطاف پذیر، بادوام، سبک و نرم مانند pu ساخته می شود.

اسفنجی بودن زیره کفش پیاده روی موجب می شود که فشار های وارد شده بر پا به زمین منتقل شود

که این نکته در خسته نشدن عضلات بسیار موثر است.

در زیره کفش تمرین از تکنولوژی پیچیده تری نسبت به کفش پیاده روی استفاده می گردد.

ایدا زیره کفش های تمرین و دویدن به اندازه یک کفش پیاده روی، سبک و منعطف نیست.

زیرا در زمان تمرین فشار زیادی به پا و کفش وارد می شود که باید تمام این فشار و انرژی به درستی تخلیه شود.

---

“خریدجدیدترین مدلهای کفش های مردانه چرمی”